دکتر روانشناس
دکتر روانشناس یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده است که به افراد کمک می کند راه های سالمی برای مقابله با چالش های سلامت روان بیاموزند. آنها می توانند کمک کنند. دکتر روانشناس با افراد برای تشخیص و کاهش تأثیر مسائل مربوط به سلامت روان کار می کند. دکتران روانشناس معمولاً متخصصانی هستند که مدارک تحصیلی بالاتری دارند و در زمینه روان درمانی، مشاوره و اقدامات مرتبط متخصص هستند. اگر به این حرفه علاقه دارید، ممکن است برای شما مفید باشد که متوجه شوید این شغل دقیقاً شامل چه وظایف و مسئولیت‌هایی است. در این مقاله، بررسی می‌کنیم که یک دکتر روانشناس چه کار می‌کند، به چه مهارت‌ها و صلاحیت‌هایی در کار نیاز دارد، چگونه به یک دکتر روانشناس تبدیل شوید.
دکتر روانشناس چه می کند؟
در زیر چند نمونه از مسئولیت ها و وظایف برای پاسخ به این سوال که "دکتر روانشناس چه می کند؟" آورده شده است:
- تعیین اهداف روان درمانی
- انجام ارزیابی های تشخیصی برای بیماران
- درک نیازهای سلامت روان بیمار
- طراحی و اجرای برنامه های روان درمانی
- ارائه مشاوره به بیماران و گروه ها
- شرکت در برنامه های توسعه تکنیک
دکتر روانشناس برای حمایت از افراد مبتلا به شرایط سلامت روان، ذهن و رفتار را مطالعه می کند. دکتر روانشناس ممکن است در زمینه های فرعی مختلفی مانند روانشناسی بالینی یا پزشکی قانونی تخصص داشته باشد.دکتران روانشناس می توانند به افراد کمک کنند تا یاد بگیرند که با موقعیت های استرس زا کنار بیایند، بر اعتیادها غلبه کنند، بیماری های مزمن خود را مدیریت کنند، و آزمایش ها و ارزیابی هایی که می تواند به تشخیص یک بیماری کمک کند یا درباره طرز فکر، احساس و رفتار یک فرد بیشتر بگوید.این مقاله مروری بر کارهایی که روانشناسان انجام می دهند، انواع مختلف روانشناسان و نحوه کمک آنها را ارائه می دهد.
دکتران روانشناس برای درک ذهن و رفتار، آموزش های بالینی و آکادمیک روانشناسی را می گذرانند و خدماتی را به افراد مبتلا به مشکلات روانی و کسانی که در شرایط سخت یا ناراحت کننده ای سپری می کنند ارائه می کنند.
افراد بسته به حوزه تخصصی بیماری خود ممکن است خدمات متفاوتی را از دکتر روانشناس دریافت کنند.به عنوان مثال، یک روانشناس ممکن است به فردی که علائم افسردگی یا اضطراب دارد کمک کند. ممکن است فرد با مسائل خاصی مانند مشکلات خشم یا سوگ درگیر باشد.روانشناسان از روش های مختلفی برای کمک به افراد در موقعیت های مختلف استفاده می کنند.یک رویکرد رایج ارائه روان درمانی است که نوعی گفتگو درمانی برای کمک به افراد برای مقابله با علائم و بهبود بهزیستی است.
چه زمانی باید از دکتر روانشناس کمک گرفت؟
هرکسی که مشکلات عاطفی، رفتاری یا شناختی مداوم را تجربه می‌کند، می‌تواند از مراجعه به روانشناس سود ببرد. والدین یا مراقبانی که مشکوک هستند فرزندشان اختلال شخصیتی دارد نیز می توانند آنها را برای ارزیابی نزد این متخصصان ببرند.برای کسب اطلاعات در مورد انواع اختلالات شخصیتی کلیک کنید.
برخی از نمونه‌هایی از نشانه‌هایی که نشان می‌دهد مراجعه به روانشناس ممکن است مفید باشد عبارتند از:
- احساس اضطراب به طور منظم
- احساس غمگینی یا درماندگی شدید
- با چالش های روزمره یا کار مشکل دارند
- استفاده از مواد مخدر یا الکل برای مقابله
- داشتن افکار خودکشی
- تجربه آزار جنسی یا آسیب های دیگر
دکتر روانشناس چه کمکی به ما می کند؟
دکتر روانشناس می تواند از درمان بسیاری از مشکلات حمایت کنند، از جمله:
- درک و مقابله با اعتیاد
- درمان علائم و نشانه های افسردگی
- تشخیص و درمان اختلال طیف اوتیسم
- حمایت از افراد مبتلا به زوال عقل
- کمک به کاهش وزن یا داشتن یک سبک زندگی سالم
- پرداختن به مشکلات در افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی
- تشخیص و درمان اختلال بیش فعالی (ADHD)
- درمان اختلال بی خوابی
اگر قصد مراجعه به دکتر روانشناس را دارید بهتر است از هزینه های آن اگاهی پیدا کنید.برای اطلاع از قیمت مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
دکتر روانشناس با چه مشکلاتی سروکار دارد؟
دکتر روانشناس افراد مختلفی را به دلایل مختلف از جمله مشکلات زناشویی و خانوادگی، بیماری یا آسیب، از دست دادن عزیزان، اضطراب، تنهایی، افسردگی، جنبه های روانی بیماری های پزشکی، اعتیاد، مشکلات رفتاری، اختلال در خوردن و خواب، مشاهده می کند.
مهارت های مهم برای دکتر روانشناس
دکتران روانشناس مؤثر مهارت های بین فردی و همدلی قوی دارند. برخی از مهارت‌های مهمی که دکتر روانشناس باید در آن تسلط یابد عبارتند از:
- دانش روانشناختی بالینی: دکتران روانشناس درک وسیع و جامعی از رشته خود دارند. یک دکتر روانشناس از داشتن دانش عمیق در مورد نظریه های بالینی فعلی و اختلالات سلامت روان سود می برد.
- همدلی: دکتران روانشناس با بیمارانی کار می کنند که اغلب مشکلات رفتاری قابل توجهی را تجربه می کنند. بیماران در این شرایط ممکن است ترس یا انزوا را تجربه کنند و دکتر روانشناس در این موقعیت ها با بیماران خود همدلی می کند تا آنها را درک کند و از درمان خود اطمینان داشته باشد.
- مهارت های بین فردی: بیماران ممکن است در ابتدا مشکلی برای برقراری ارتباط وضعیت خود با دکتر روانشناس بدانند. مهارت های بین فردی دکتر روانشناس به آنها کمک می کند تا روش های ارتباطی مؤثری را با بیماران مقاوم یا چالش برانگیز توسعه دهند.
- مهارت های حل مسئله: دکتران روانشناس شرایط سلامت روانی بیماران خود را تجزیه و تحلیل می کنند تا برنامه های درمانی ایجاد کنند و روان درمانی ارائه دهند. آنها مشکل گشا هستند که منبع احتمالی بیماری های روانی بیمار را تعیین می کنند و درمانی را ارائه می دهند که به بهترین وجه با نیازهای بیمار مطابقت دارد.
- مهارت های ارتباطی: بخش بزرگی از کار یک دکتر روانشناس حول محور برقراری ارتباط موثر با افراد می چرخد. آنها به مهارت‌های ارتباطی نوشتاری و کلامی عالی نیاز دارند تا بتوانند پدیده‌های روانشناختی پیچیده را با عباراتی بیان کنند که افراد به راحتی درک کنند.
دکتر روانشناس چگونه آموزش می بیند؟
مدرک دکترا برای تمرین روانشناسی به حداقل 4 تا 6 سال تحصیل تمام وقت پس از اتمام دوره کارشناسی نیاز دارد. کار درسی شامل حوزه‌هایی مانند اخلاق، آمار، تفاوت‌های فردی و پایه‌های رفتاری بیولوژیکی، شناختی-عاطفی و اجتماعی و همچنین آموزش‌های ویژه در ارزیابی و درمان روانشناختی است.
در دوران تحصیلات تکمیلی، دانشجویان دکترای روانشناسی نیز ممکن است در تحقیق و تدریس شرکت کنند. قبل از فارغ التحصیلی، یک سال کارآموزی تمام وقت تحت نظارت لازم است، و در اکثر ایالت ها، قبل از صدور مجوز، یک سال دیگر تحت نظارت لازم است. روانشناسان باید یک آزمون سراسری و آزمون های تکمیلی مخصوص ایالتی که در آن مجوز دریافت می کنند، بگذرانند.
دکتران روانشناس پس از دریافت مجوز برای فعالیت، باید دانش خود را حفظ کنند، که این امر با کسب چندین ساعت اعتبارات آموزش مداوم در سال، همانطور که توسط هیئت مجوز و مقررات ایالت آنها الزامی است، نشان می دهد.
چگونه دکتر روانشناس شویم؟
برای تبدیل شدن به یک دکتر روانشناس باید مراحل زیر را دنبال کنید:
1. ادامه تحصیل در مقطع لیسانس
برای تبدیل شدن به یک دکتر روانشناس، مدرک لیسانس روانشناسی یا یک رشته مرتبط را دنبال کنید. شما می توانید در یک شاخه ترجیحی روانشناسی در مقطع کارشناسی ارشد تخصص داشته باشید. دوره های کارشناسی محبوب شامل (لیسانس هنر) در روانشناسی و لیسانس (لیسانس علوم) در روانشناسی. این دوره ها بر ارائه دانش پایه ای به دانش آموزان در مورد موضوع روانشناسی تمرکز دارد و به آنها کمک می کند تا مهارت های ارتباطی و بین فردی خود را بهبود بخشند.
2. کسب تجربه کاری مرتبط
در طول دوره کارشناسی یا بعد از آن، می توانید از طریق دوره های کارآموزی یا کمک به اساتید در پروژه های تحقیقاتی، تجربه کاری کسب کنید. اکثر دوره های کارشناسی روانشناسی دانشجویان را ملزم به گذراندن دوره های کارآموزی به عنوان بخشی از دوره می کنند. این فرصت ها یک تجربه یادگیری عملی را فراهم می کند و به شما کمک می کند فرهنگ کار و شیوه های صنعت را بهتر درک کنید. با تجارب کارآموزی مرتبط، ممکن است پس از فارغ التحصیلی از کالج، یافتن فرصت های کاری آسان تر باشد.
3. ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد
روانشناسی یک حوزه دانشگاهی است که چندین تخصص را در سطح کارشناسی ارشد ارائه می دهد. اکثر روانشناسان مشتاق مدرک کارشناسی ارشد را در یک تخصص مربوطه دریافت می کنند تا قابلیت اشتغال و پتانسیل کسب درآمد خود را بهبود بخشند. شما ممکن است مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی را دنبال کنید حتی اگر پیشینه دانشگاهی در مقطع کارشناسی روانشناسی نداشته باشید.
4. مدرک دکترا را در نظر بگیرید
اگر علاقه مند به دنبال کردن حرفه ای در دانشگاه یا روانشناسی بالینی هستید، ممکن است نیاز به مدرک دکترا در روانشناسی داشته باشید. یک دکتری شما را به عنوان یک متخصص موضوع در حوزه خود معرفی می کند. مدارک دکتری معمولاً 4 سال طول می کشد تا در یک استخدام تمام وقت تکمیل شود و ممکن است تا 8 سال برای دانشجویان پاره وقت طول بکشد.
5. گواهینامه مربوطه را دریافت کنید
دانشجویان موسسات وابسته با گواهینامه فارغ التحصیل می شوند. اگر در دانشگاهی مشغول به تحصیل هستید، می توانید پس از اتمام دوره خود به طور مستقل برای صدور گواهینامه اقدام کنید.
محیط کار دکتر روانشناس
دکتران روانشناس در مدارس، کلینیک های درمانی، بیمارستان های عمومی و سازمان های دولتی کار می کنند. بسیاری از دکتر های روانشناس مطب های خصوصی خود را باز می کنند و به صورت قراردادی با یک یا چند کارفرما کار می کنند. غیرمعمول نیست که یک روانشناس به طور همزمان در چندین مکان کار کند تا زمان صرف شده با مشتریان را به حداکثر برساند. دکتران روانشناس خصوصی معمولاً می توانند برنامه های خود را انتخاب کنند، اما روانشناسانی که با سایر سازمان ها کار می کنند معمولاً در ساعات کاری هر روز هفته کار می کنند.
دکتر روانشناس در مقابل روانپزشک
روانپزشکان دارای پیشینه تحصیلی متفاوت با روانشناسان هستند. آنها پزشکانی هستند که به جای دیگر رشته های پزشکی، تخصص در روانپزشکی را انتخاب کرده اند.
آنها این اختیار را دارند که برای افراد مبتلا به بیماری های روانی دارو تجویز کنند.از سوی دیگر، روانشناسان پزشک پزشکی نیستند و قادر به تجویز دارو نیستند.
